Time flies....

Lieve vrienden en familie,

Het vorige reisverslag is alweer van een tijdje geleden. Hier volgt echter een update.

12/8 Onze reis door Namibië zit erop en we vertrekken vandaag richting de grens van Botswana om via dit land terug te reizen naar Zuid Afrika. We stoppen bij een rustplaats zo’n 100 meter voor de grens en brengen hier de nacht door.

13/8 Nadat we de grensposten van Namibië en Botswana zijn gepasseerd vervolgen we onze weg via de Kalahari Highway, een weg die dwars door de Botswaanse woestijn loopt. Botswana blijkt net zo uitgestrekt te zijn als Namibië, met het verschil dat er hier geen hekken naast de weg staan en we dus goed op moeten letten voor overstekende dieren. Na een kleine 400 kilometer komen we aan bij onze rustplaats voor de nacht.

14/8 We hebben vandaag een van de langste ritten van onze reis voor de boeg en dus vertrekken we vandaag al vroeg om de 680 km naar Pretoria via de Kalahari Highway af te leggen. Onze reis verloop zonder problemen en tegen de avond komen we aan in Pretoria, een gezellige studentenstad en tevens administratieve hoofdstad van Zuid Afrika.
We verblijven hier bij een backpacker en nadat we de koffers hebben achtergelaten vertrekken we richting Hatfield Square, het uitgaanscentrum van Pretoria, om een hapje te eten en er nog een gezellige avond van te maken.

15/8 De volgende dag brengen we een bezoek aan Church Square (waar Nelson Mandela tot een levenslange gevangenisstraf werd veroordeeld tijdens de wereldberoemde Rivonia Trials).
Vanuit het plein lopen we naar het Kruger huis, waar Paul Kruger (president van de oude Zuid Afrikaanse republiek) de laatste 16 jaar van de 19e eeuw heeft gewoond.
Na de lunch vertrekken we naar Benoni, de plek waar het weeshuis Janai (een van de door Friends for Africa gesteunde projecten) ligt. Kelaine, de moeder des huizes heet ons welkom en we zien in de tuin een bordje “te koop” staan. Na het overlijden van Martin, haar man, twee jaar geleden blijkt het financieel niet meer mogelijk om hier te blijven wonen en zal er gezocht moeten worden naar een kleinere locatie. We wachten tot de kinderen terug uit school zijn en met name voor Kim is het leuk om iedereen weer te zien. Vorige keer is Kim hier bijna 2 weken gebleven. We laten Kelaine met gemengde gevoelens achter, het was fijn om iedereen weer te zien maar ook moeilijk om te zien hoe ze moeten knokken om rond te kunnen komen, met het verdriet om het verlies van Martin nog zo overduidelijk aanwezig. ’s Avonds hebben we ons voorgenomen om bij een bekend Cubaans restaurant te gaan eten en we gaan ’s middags alvast reserveren om er zeker van te zijn nog een plekje te hebben. Dit bleek ’s avonds echter overbodig want buiten de 6 man personeel zijn wij de enige gasten. We hebben er echter een heerlijk diner gehad en hierna nemen we een taxi naar onze backpacker waar we voor het slapen gaan nog een afzakkertje nemen in de bar.

16/8 Vandaag bezoeken we Melrose House, een huis gebouwd in de Victoriaanse stijl. Het huis is nog in de oorspronkelijke staat en veel van de originele inrichting is hier nog te zien.
Verder doen we het een beetje rustig aan.

17/8 Het is voor Gerard en Thea helaas de laatste dag van hun vakantie en we gaan nog eenmaal naar het centrum van Pretoria om nog een dagje lekker te relaxen en een aantal potjes te kaarten. Na het tellen van de punten van de afgelopen 3,5 week, blijken Gerard en Peter ruimschoots gewonnen van Thea en Kim!! (Nou nou, niet ruimschoots zegt Kim op de achtergrond). Na het avondeten wordt het tijd om naar het vliegveld te rijden waar we afscheid nemen en wij onze reis met z’n tweeën vervolgen. We kijken met z’n vieren terug op een prachtige en vooral heel erg gezellige reis samen.

18/8 Het is vandaag Peter z’n verjaardag en nadat Kim de hotelkamer met slingers heeft versierd, lang zal die leven heeft gezongen en de slingers weer heeft opgeruimd gaan we vandaag nog 1 dag naar Johannesburg. We bezoeken het apartheidsmuseum, een indrukwekkende weergave van het leven van de blanke en zwarte bevolking ten tijde van de apartheid.

19/8 ’s Morgens vroeg begeven we ons richting busstation om van hieruit richting Nelspruit te reizen. Daar zullen we onze huurauto oppikken en via Swaziland verder reizen naar Hluwluwe. Daar zullen we een kleine 2 weken verblijven om een aantal projecten te bezoeken en vrijwilligerswerk uit te voeren.
De afstand tot Hluwluwe blijkt te groot om in 1 dag af te leggen en we besluiten die nacht in Swaziland te overnachten om de volgende dag rustig verder te rijden.
Nadat we onze koffers bij de backpacker hebben achtergelaten gaan we eten bij een populair restaurant een aantal kilometers verderop. Het blijkt inderdaad een populair restaurant, want de parkeerplaats is bomvol. Op aanwijzen van de parkeerwachter parkeren we de auto naast de weg. Achteraf bleek dit niet zo’n goede keuze, want nadat we gezellig hebben gegeten komt de serveerster vragen of we even mee naar buiten kunnen lopen.
Er blijkt een ongeluk te zijn gebeurd voor het restaurant en een van de betrokken auto’s blijkt onze huurauto aan de zijkant te hebben geramd. De gewonden zijn inmiddels afgevoerd, maar er dient nog een politierapport te worden opgemaakt. Dit gaat echt op z’n Afrikaans: op een opgefrommeld stuk papier wordt een verklaring van ons en de situatie opgenomen en daarmee is de kous af voor de politie.
Onze auto is te beschadigd om er mee verder te rijden, maar wordt echter niet afgesleept (dit vinden de politiemannen duidelijk onnodig, want zij zijn er al snel weer vandoor) en we krijgen geen contact met het verhuurbedrijf om het probleem op te lossen.
We besluiten om de auto te laten staan op de parkeerplaats bij het restaurant waar inmiddels genoeg ruimte is en de volgende dag verder te kijken.

20/8 Nadat we inmiddels contact hebben gekregen met het verhuurbedrijf, beloven ze ons binnen 50 minuten een nieuwe auto te brengen en de beschadigde auto op te halen. Het zal ons benieuwen of dit ook daadwerkelijk gaat lukken, maar na 1 uur staat er warempel een nieuwe auto klaar en kunnen we onze reis vervolgen.
We komen aan in Hluwluwe en gaan op zoek naar Wildebees Ecolodge, de lodge van Martijn en Marike, een Nederlands stel dat een jaar of 6 geleden is geëmigreerd naar Zuid Afrika om hier een nieuw leven op te bouwen. Zij hebben toen ook de stichting Ecolabel opgericht, waar zij naast het runnen van de lodge een hoop werk en energie insteken. De stichting heeft tot doel het ondersteunen van een aantal lokale, door hun geselecteerde projecten en wordt op incidentele basis ook door Friends for Africa ondersteund. Deze projecten zullen we met Martijn en Marike gaan bezoeken. Tevens zullen we bekijken hoe er in de toekomst eventueel verder samengewerkt kan worden tussen Ecolabel en Friends for Africa.
Het klikt meteen goed tussen ons en Martijn en Marike en we gaan bijna iedere avond met z’n vieren uit eten. Ook de “sluitingstijd” in hun bar wordt regelmatig ruimschoots overschreden!!
We vermaken het barpersoneel met “jokedrafting” waarmee we onze tijd hier goed omkrijgen.
Er blijkt ook een grote groep Nederlanders van een zorgboerderij in Groningen in de lodge te verblijven. Dit zorgt voor flink wat leven in de brouwerij!

24/8 We gaan een lokale basisschool bezoeken waar volgens Martijn en Marike behoorlijk wat mis is met het toiletgebouw. Er zitten ongeveer 250 leerlingen op deze school en de toiletten blijken inderdaad ontzettend smerig te zijn. Tevens werken de meeste spoelmechanismes niet meer. We maken een plan om het toiletgebouw compleet op te knappen; schoonmaken, nieuwe spoelreservoirs, een nieuwe pot, muren en deuren schilderen.
Na overleg met het schoolhoofd besluiten we de materialen te gaan regelen en in het weekend aan de klus te beginnen. Er zijn dan geen kinderen dus kunnen we lekker doorwerken.
’s Middags brengen we nog een bezoek aan 1 van de 2 voetbalteams welke door Ecolabel zijn opgericht met als doel naschoolse opvang van de plaatselijke jeugd.
Er wordt iedere middag getraind en dit loopt inmiddels zo goed dat beide teams meespelen in de competitie en ieder weekend ook wedstrijden mogen spelen.
De groep uit Groningen is ook met ons meegegaan om een kijkje te nemen en er wordt al snel besloten om een partijtje voetbal te organiseren. Er worden gemengde teams samengesteld en het gaat er een half uurtje stevig aan toe.

26/8 Ons plan is om deze middag al de toiletten op het schooltje te gaan schoonmaken. Alles kan dan weer voldoende drogen en we kunnen de volgende dag meteen beginnen met schilderen. Gewapend met hogedrukreiniger, emmers en borstels staan we op het punt te beginnen, wanneer blijkt dat er geen elektriciteit is. Na wat rond telefoneren blijkt dit vandaag ook niet meer te gaan lukken. We besluiten alles weer in te pakken en de volgende dag maar weer terug te komen

27/8 Opnieuw gaan we proberen om de toiletten schoon te maken. We hebben vandaag meer geluk want er is elektriciteit. Vol goede moed beginnen we aan het smerige karwei en na een aantal uren werken zijn de toiletten schoon. Het kan dan nog even drogen voor de groep van Groningen komt, die ons spontaan heeft aangeboden te helpen met de schilderwerken.
Op het drukste moment zijn we zelfs met ongeveer 15 mensen bezig.
Lesly, onze barman van de lodge -die tevens erg handig is-, en Peter beginnen aan het demonteren van de spoelreservoirs. Hierna worden de nieuwe reservoirs gemonteerd en ook nog een aantal defecte rioleringsbuizen gerepareerd.
Het schilderen van de muren is inmiddels gereed en we beginnen aan de deuren en deurkozijnen. Dit blijkt echter teveel om in 1 dag gereed te krijgen en we komen de volgende dag terug om de klus af te maken.
We kunnen terugkijken op een “geslaagde operatie” waarbij de uitspraak “vele handen maken licht werk” zeker weer van toepassing was.

We bezoeken in de navolgende dagen nog een tweetal townships waar een aantal mensen door Ecolabel worden ondersteund.
Hier brengen we een voedselpakket en kleding naar een omaatje die erg slecht ter been is. Ook bezoeken we een crèche en een groentetuin project waar families onder begeleiding leren om zelfvoorzienend te zijn qua voedsel. Ook worden weeskinderen vanuit dit project van verse groenten voorzien.

01/09 Ons verblijf bij Ecolabel zit erop en vandaag vertrekken we weer richting Nelspruit van waaruit we morgen de bus zullen nemen naar Maputo, de hoofdstad van Mozambique.
We nemen afscheid van Martijn en Marike en kijken terug op een heel gezellig verblijf bij hun.

Het vervolg van onze reis door Mozambique en Malawi kunnen jullie weer lezen in ons volgende reisverslag. Bedankt voor alle berichtjes. Het is erg leuk voor ons om te lezen hoeveel mensen onze reis volgen. En voor alle Haelder luuj, hopelijk hebben jullie een geslaagde kermis gehad!

Groetjes vanuit een zonnig Mozambique,

Peter en Kim